Don de lenguas

Ta a les clares que vivimos nun país que nun ye monollingüe. A poco que pongas la oreya sentirás otres munches maneres de dicir y de falar.

     Convidámoste a que veas (y lo más importante) a que sientas, otres munches maneres de falar. Nesti reportaxe ellaboráu "Don de lenguas" fáese un percorríu per diverses llingües y llinguaxes que podemos atopar na Península. Sicasí, hai un mecigayu (involuntariu o deliberáu) na escoyeta de les estremaes llingües o dialectos qu'apaecen nesti documental. 

     D'una mano, hai llingües romániques; d'otru, amiéstensen llinguaxes artificiales; también s'amiesten llingües que son oficiales con otres llingües que nun lo son...

     Y aparte, nun convién escaecer que la mayor parte de les llingües que son oficiales n'España nun tán presentes nel documental...

     ¿De qué otres llingües tamos falando? ¿Por qué nun apaecerán equí?

     Si te fixes, amás, de dalgunes de les llingües sáquense dellos dialeutos y d'otres non...

     Hai llingües de pueblos nómades y otres que non.  Too ello paez dar una idea de babelización de la sociedá.

     Si lo analizamos con espíritu críticu, hai un interés en folclorizar los distintos dialeutos de los que se fala.

 ¿Qué te paez?